آیا شما علاقه مند به یادگیری بیشتر در مورد شباهت ها و تفاوت های بین زبان های چینی ، ژاپنی و کره ای هستید؟ در تجزیه و تحلیل این سه زبان چیزهای زیادی وجود دارد ، اما در این مقاله ما به یک تاریخچه مختصر و ویژگی های اساسی این زبان های منحصر به فرد ، به علاوه چگونگی تمایز آنها از یکدیگر می پردازیم. پس بیایید شروع کنیم!
ما با چینی شروع خواهیم کرد ، زیرا قدیمی ترین زبان از بین سه زبان است. در حقیقت ، سرزمین اژدها قرمز قدیمی ترین زبان گفتاری است که در حال حاضر در جهان مورد استفاده قرار می گیرد. ما در مورد زبانی صحبت می کنیم که مربوط به بیش از ۳۰۰۰ سال پیش است!
چین چندین زبان گفتاری ، صدها گویش و تنها یک سیستم نوشتاری دارد.
استاندارد زبان نوشته شده است چینی که در سال ۱۹۱۳ ایجاد شد، یک سال پس از چین جمهوری اعلام شد. به نظر می رسد دیوانه وار به نظر می رسد ، در آن زمان هیچ زبان مشترک گفتاری وجود نداشت و برای وحدت زبان باید کاری انجام می داد. سرانجام پس از زنده ماندن در هزاره ها ، یک فرم کتبی استاندارد وجود داشت ، و اکنون یکی از زبان های گفتاری در جهان است!
بنابراین چینی ها ژاپنی و کره ای را پیشگویی می کنند و جالب اینکه تأثیر زیادی روی هر دو داشت.
در حالی که به زبان انگلیسی (و سایر سیستم های زبانی مبتنی بر الفبای) ما نامه ها را برای شکل دادن کلماتی برای بیان ایده ها تشکیل می دهیم ، متن چینی از کاراکترهایی تشکیل شده است که دارای معانی فردی هستند (به نام “logograms” یا “logographs”).
قبل از قرن چهارم میلادی ، ژاپن سیستم نوشتن خود را نداشت و به تدریج شروع به تصویب متن چینی کرد و شخصیت های چینی را به سبک ژاپنی خود ادغام کرد.
زبان ژاپنی ضمن حفظ دستور زبان خود از کاراکترهای چینی استفاده می کرد.
بعدها ، ژاپن با ایجاد دو فیلمنامه دیگر: کاتاکانا و هیراگانا ، زبان خود را تکامل داد.
کره از نظر جغرافیایی نزدیک چین است و از این رو جای تعجب نیست که زبان کره ای نیز شخصیت های چینی را پذیرفته است. برخی از شخصیت ها به دلیل ارزش های صوتی خود ، برخی دیگر برای معنای آنها ، و برخی دیگر هم به لحاظ صدا و هم برای معنای آنها مورد استفاده قرار گرفتند. کره زبان گفتاری خاص خود را داشت ، اما سیستم نوشتن نداشت ، و از این رو کره ای به “قرض گرفتن” شخصیت های چینی پایان داد.
اگر این همه یک وضعیت نسبتاً گیج کننده به نظر برسد ، یکی از ابهامات باز است ، پس حق با شماست! توسط ۱۵ هفتم قرن این به کره ایجاد زبان نوشته شده است خود را در تلاش برای ترویج سواد در میان مردم رایج شد.
این در حالی نبود که یک شبه موفقیت داشته باشد و مردم کره در مدت طولانی از کاراکترهای چینی استفاده کردند.
زبان کره ای در قرن بیستم واقعاً بیشتر مورد استفاده قرار گرفت. رشد اقتصادی یکی از دلایل این امر است ، به خصوص که زبان کره ای استفاده و یادگیری راحت تر از زبان چینی است. در حالی که هزاران شخصیت چینی وجود دارد ، الفبای کره ای از ۱۴ صامت اصلی و ۱۰ واکه اصلی تشکیل شده است.
زبان چینی (در معرض خطر بیان بدیهی) یک زبان بسیار پیچیده است ، اما یک روش ساده برای شناسایی کاراکترهای چینی این است که آنها مربع هستند و منحنی نیستند. شخصیت های ژاپنی گردتر و منحنی تر به نظر می رسند.
از نظر بصری ، هر دو ژاپنی و کره ای نیز از چینی بازتر و جادارتر هستند که تراکم بیشتری دارد.
روش دیگر برای تشخیص الفبای کره ای از شکل های اصلی دایره ای است که از آن برخوردار است ، که منحصر به فرد برای آن است و به زبان ژاپنی یا چینی یافت نمی شود.
چینی های باستان از بالا و پایین ، راست به چپ نوشته می شدند ، اما پس از انقلاب فرهنگی در چین ، چینی های سنتی مدرن تر شده و اکنون به صورت افقی نوشته شده است.
به همین ترتیب ، جهت نوشتن ژاپنی از چینی الهام گرفت ، که به طور سنتی نیز با فرمت “بالا و پایین” نوشته می شد ، اما اکنون به صورت افقی نیز نوشته می شود.
به سه زبان کنار هم نگاهی بیندازید (هر یک به معنای “ترجمه رسمی” است!) و ویژگی های گفته شده در بالا را خواهید دید:
چینی ساده شده:
创译
ژاپنی:
クリエイティブ トランスレーション
کره ای:
크리에이티브 트랜스레이션
در ترجمه رسمی تفاوت ها و شباهت های هر زبانی ما را مجذوب خود می کند. پس از همه ، این تخصص ما است! اگر به دنبال گسترش مشاغل خود از طریق یا از کشورهای آسیایی مانند ژاپن ، چین و کره جنوبی هستید ،
1 دیدگاه
با سلام و درود
به نظر می رسد متن بازگردان گوگل ترنسلیت از متنی به زبان انگلیسی باشد. برای مثال کاراکتر در اینجا به معنی شخصیت نیست بلکه واحد الفبای زبان چینی است. اشتباهات مشابه در متن بسیار است.
درج چنین متنی خصوصا در سایت یک دارلترجمه رسمی چندان شایسته نیست.